يوميات صعيدى بيحب بنت استايل

ودخل بلديتنا على احمد
صميده : أحمد بلدياتى حبيبى ازيك يا صاحبى عامل ايه
أحمد : ازيك انت يا عواد
بينه وبين نفسه (( الله يخرب بيتك ايه اللى جابك دلوجتى يا صميده يا غلس )).؟

صميده : ( عواد ) مين انت مش فاكرنى ولا ايه يا احمد

أحمد : لالا طبعا ازاى يا حمدان فاكرك وانا اقدر انساك

صميده : حمدان مين يا احمد انا صميده ابن عمك الحج شعبان بتاع البليله

أحمد : ااااااه يا جدع وانا اقدر انساك برده ايه اللى انت بتجوله ده وايه اللى جايبك هنا يا حمار قصدى يا صميده

بينه وبين نفسه (( تيجو من بلدكوا وتقرفونا هنا )).؟

صميده : طب والله يا احمد انت كنت واحشنى جوى جوى

فاكر يا احمد ايام زمان اما كنا .......؟

وراح احمد قاطع كلامه

أحمد : اااه طبعا طبعا فاكر يا صميده وانا اقدر انسى

بينه وبين نفسه (( اه يا ابن الدزمه هتفضحنى جدام نور ))..؟

صميده : فاكر اما كنا بنروح نلعب مع البهايم فى ظريبه العمده اللى كان شغال فيها ابوك الحج هريدى

أحمد : هههههههههههههههههه دا انت بجى دمك شربات وزى السكر يا صمصم

صميده : ولا فاكر اما كنا بنروح الترعه اللى كنا كل يوم نروح ناخوض بلنصات فيها

أحمد : هههههههههههههههه يخرب بيت شيطانك يا جدع

بينه وبين نفسه (( عليا الطلاج شويه وهولع فيك يا ابن الدزمه )) ..؟

صميده : ياااااااه كانت ايام

أحمد: ااااااااه (( الله لا يرجعها ))..؟

نور طبعا قاعده بتحاول تفهم اى حاجه بس مش قادرة واقعه من الضحك وفى نفس الوقت مستغربه

صميده : انما مجولتليش يا احمد انت هنا بتعمل ايه

أحمد : بشم هوااااا اصل الجو حر جوى جوى هناك فى مصر

صميده : طب ما انت فى مصر برده يا احمد ولا انت حد ضحك عليك وفهمك انك مسافر بلاد بره

أحمد : يااااااه عليك يا صميده مش بقولك دمك بجى زى السكر .. قصدى على القاهرة يا خاااااافيف

صميده : اييييييييه ده وبجيت قاعد فى القاهرة كمان ؟

أحمد : وفيها ايه يعنى ياخويا ولا هما كاتبين عليها ممنوع دخول الحيوانات

نور : ههههههههههههههههههههههههههههههه

صميده : لا لا يا ابن عمى مجصودشي طبعا

أحمد : لا يا سيدى ولا تجصد

بينه وبين نفسه (( ايوه كده ادب معاه خناجه علشان يغووور ابن الدزمه ده )).؟

صميده : انت زعلت ولا ايه

أحمد : لا يا سيدى وهزعلى من حمار زيك ليه قصدى وهزعل منك ليه

صميده : طب حجك عليا

أحمد : انما مجولتليش يا سى صميده انت هنا بتعمل ايه ؟

صميده : انا يا ابن عمى شغاااااااااال فى مطعم فى فندق اسمه تروبيكالا

نور : هههههههههههههههههههههههه اسمه تروبيكانا

أحمد : وكمان مش عارف اسم الفندق اللى انت شغال فيه كتك نيله عليك

صميده : ولا يهمك يا جمر . اللى انتى تجوليه هو الصح

وبعدين مش تعرفنا يا احمد على المزمازيل اللى معاك

أحمد: لا يا سيدى مش هعرفك وبعدين انت مالك

صميده: كده يا ابن عمى ماشى ولا يهمك عادى انما انت مجولتليش عبد العال اخوك عامل ايه مع البلد


وعمل ايه فى الازمه اللى كان بيسببها للبلد كلها كل ما يدخل الحمام اصل بجالى كتير منزلتش البل
د
نور: هههههههههههههههههههههههههههههه

أحمد: يالهوووووووى على تجل دمك يا صميده

انت ياض جايب الغلاسه دى منين ؟

أحمد : اييووووه صميده اهو .. اللحج يا صميده اظاهر كده فى حد بينده عليك هناك وبيجول المدير عايزك

صميده: يالهووى المدير عايزنى يجى فى مصيبه حصلت
هجيلكوا تانى

نور : ههههههههههههههه مقولتليش مين ده يا احمد

أحمد : ده ؟ داااا صميده ابو الغلاسه والرخامه والرزاله كلهاااااااااا

نور: هههههههههههه لا ما هو باين عليه

وبعدين هو الكلام اللى بيقوله ده حقيقى

أحمد : يا سيتى متحوطيش فى بالك بجولك دا صميييييييده

أحمد : الله يخرب بيته مخلناش نعرف نتكلم مع بعض

نور: لا عادى يا احمد ولا يهمك بس انا زعلانه ان خلاص قربنا نرجه

أحمد : وانا كمان والله يا نور

نور: طب انت هتعمل ايه دلوقتى يا احمد ؟

أحمد : انا جعاااااااااان

نور: هههههههههههه انت على طول كده يا احمد اكل اكل على طول

أحمد : يا باااااى عليكى وعلى جرك هو مش انتى جولتى انهم عاملين الاكل ابون بوفيه

نور: ههههههههههههههههههههه ايه ( ابون ) ؟ هههههههههه اسمه اوبن بوفيه

أحمد : يااااااااااه على رزالتك انتى كمان هتعملى زى صميده ولا ايه

بتيجى انتى فى الحاجات التافهه وتتكلمى

نور : ههههههه خلاص معلش

أحمد: طب ايه تيجى تاكلى معايا

نور بكسوف راحه قايلاله اوكى

أحمد : وبتجولى مش جعانه يالهوى عليكى تلاجيجى هتروحى هتعتدى على البوفيه كلها
نور : دا انا برده اللى كل شويه بقول انا جعان انا جعاااااااان

وراحوا الاتنين للبوفيه ويا ريتهم ما راحو للبوفيه
ويا سلاااااام على اللى عملوا احمد وعلى الفضاااايح اللى عملها فى اللى بياكلوا هناااااك

وهتعرفوا عمل اييييييييه على البوفيه
الحلقه الجااااااااايه ان شاااااااااء الله

وراح احمد ونور اللى الابون بوفيه علشا ياكلوا
دا اللى وقفنا لحد عنده الحلقه اللى فاتت

المهم نكمل بقى...........
دلوقتى هما فى البوفيه

أحمد : عايزك يا بت يا نور تاكلى وتملى بطنك على الأخر جبل ما الوكل يخلص
نور : ههههههههههه يخلص ايه بس يا أحمد وبعدين البوفيه مفهوش حد كتير بياكل معانا
أجمد : برده يا نور انتى متضمنيش الاحتياط واجب بجولك ايه
ناولينى كده الفرخه اللى ناحيتك هناك دى وطبج المحشى اللى جنبيها بالمرة
نور : طيب بس انا اول مرة اشوفك جعان اوى كده
أحمد : لألأ اتعودى على كده خلاص دا احنا فاضل يوم ونرجع دا انا مش بعيد ابات
فى الابون بوفيه بتاعكوا ده
فلازم املا بطنى على الاخر
نور: ههههههههههههه طب ما انت اكيد هتجوع تانى يا ابنى اما ترجع
أحمد : ياباااااااااااااااى عليكى يا نور اسكتى بجى خلينى اعرف اتمزج بالفرخايه الجميله دى
دا انا اخر مرة كلت فيها فراخ اما كنت فى الشجه اللى انا جاعد فيها فى مصر وكانت كمان عملهالى الوليه
المايصه جارتى بس كانت ماسخه زيها
نور : ماااشى اتفضل كل انا مش هضايقك تانى

وطبعا كده هما كانوا خدوا الاكل وقعدوا فى المطعم بتاع البوفيه على التربيزة يعنى

أحمد : متزعليييش... بس انا جعان وهنكمل كلامنا بعد ما اخلص يا جمر
نور: طب كل برااحه محدش بيجررررررى وراااك
أحمد : حااااضر ... كده كويس ؟ طب خدى ورك الفرخه دى منى ليكى
نور : لالالا مش ينفع خالص فراخ مع سمك فليه
أحمد : مع اييييييييييه ؟ سمك فاااااليه ؟
نور: ايه يا احمد متعرفش السمك الفليه مش الفاليه
اللى هو بيكون من غير شوك
أحمد : إيوه إيوه عرفته خلاص اللى بيعوم فى الإحواض بتاعت السمك ده
نور: ههههههههه يااربى ... ايوه هو يا احمد كل بقى
أحمد : طب خدى اى حاجه منى اجبرى بخاطرى يا نور طب اجولك خدى يا سيتى
الطبج بتاع السلطه ده وجومى امليه سلطه وتعالى
نور: نعم نعم نعم ؟؟؟؟ من عينى يا أحمد
أحمد : تسلم عيونك يا جمر انت
وبعد ما راحت تجيبله السلطه بيكلم نفسه (( اومال ايه نعم نعم نعم دى اللى قالتها
دى زى حاضر مثلا عندها ولا ايه ))

المهم وهما قاعدين كان بياكل على الطربيزة اللى جنبيهم واحد من الجامعه برده معاهم واسمه ميدو
بس اييه قاعد معاه اربع بنات وشغالين بقى ايه ضحك ومقضيناها خاااالص
والواد ايه من الشباب الجامد جدا جدا واللى بيجيبوا من الاخر

نور: ايه ده يا احمد ده ميدو اهو
أحمد : يكونشى عادل امام يعنى ؟ ميشو مين ؟
نور : ميدو يا احمد بقولك ميدو الولد اللى معانا فى الجامعه
احمد : طب اهلا وسهلا اجوم ابوسهولك يعنى ولا اعمل ايه ؟
نور: طب انا هقوم اسلم عليه واقوله على حاجه كنت عايزاها منه
أحمد : نعم يا ست الجمورة تجومى تسلمى علييييه لييييييييييه ؟ يكونش حد جالك
انك قاعده مع سوسن ؟
نور : ههههههههه لأ والله مش قصدى بس اصلا كنت عايزة منه رقم الموبيل بتاع اخته علشان كنت عايزاها
فى حاجه
أحمد : ااااااااااه وبعدين ايه اللى عامله فى شعره ده وايه النضارة اللى قد ودان الفيل اللى لابسها
على عينه دى ودى يا ترى حفظ نظر ولا لابسها كده يتمرجع بيها جدام البنات
نور : دا استيل مووووت يا احمد وعسوووول اوى اوى
أحمد : طب ما تجومى تاخديلك كده بوستين على الماشى منه
نور: لأ انا بقولك يعنى انه استيل مش اكتر وبجد انا دلوقتى عايزة رقم اخته اعمل ايه وكل
ما اشوفه انسى اخده فا دلوقتى فرصه وانا فاكره
أحمد : طب من الاحسن انك تندهيلوا وهو يجى احسن
نور: طيب اوك فكره برده
نور: ميدووو ميدووووو
ميدو : ايه ده نور ازييييك يا بنتى

وراح قايم من على الطربيزة وراح راح عند طرابيزتهم

ميدو : ايه يا بنتى محدش بيشوفك ليه مختفيه يعنى
نور : معلش بقى يا ميدو انت عارف الشهرة والاضواء فا لازم ههههههههه
اعرفك احمد يا ميدو وده ميدو يا احمد
ميدو : ازيك يا ابو حميد وايه يا عم المطعم اللى انت فاتحه قدامك ده
نور : ههههههههههههههههههههههه
أحمد : هههههه مش كنتى تجوليلى يا نور ان ميشو صاحبك دمه خفيف كده
ميدو : وانت معانا بقى يا مان فى الجامعه
أحمد : مان ؟؟؟؟؟؟ بتجولك احمد وبعدين مان دى شتيمه ؟؟؟؟
ميدو : لأ يا صاحبى عيب عليك دى معناها راجل بس بالانجلش
أحمد : ربنا يخليك يا ميشو قصدى يا ميدو انت اللى شكلك راجل
ميدو : ربنا يخليك
أحمد : ويا ترى النضارة دى نظر ولا ايه ؟
ميدو : هههههههههههههه نظر مين يا عم الحج انت ايه مش شايف السواد اللى
فيها ولا ايه
دى نضارة شمس يا صاحبى
أحمد : اااااااه اللى هى ضد الشمس وكده
زى قبنورى ضد الحرق وضد الكسر هههههههههههههههه
نور : احمد يا ميدو من الناس القريبين اوى منى فى الجامعه
ميدو : اهلا وسهلا يا مان بلاش مان دى اهلا يا صاحبى وفرصه سعيدة
نور: كنت بقولك ايه يا ميدو كنت عايزة رقم سارة اختك علشان كنت عايزاها فى حاجه
ميدو : بس كده يا جميل هاتى موبيلك وانا اكتبهولك
نور : اتفضل
ميدو : مش عايزين منى حاجه بقى يا جماعه انا جمبيكوا على الطرابيزة لو عوزتوا اى حاجه منى
ماشى يا ابو حمييييييد
أحمد : ماشى يا صاحبى ربنا يخليك
نور : شوفت بقى انه طيب وعسل وجدع كمان
أحمد : ما خلااااص يا جمورة ايييييه ده كله كفاايه حاجه واحده
نور: ايه رايك يا احمد تعمل نيولوك فى شعرك ولبسك وكده زى ميدو
أحمد : بجولك ايييه وماله شعرى ولبسى يا ست هاااااانم
ايه شايفانى اراجوووووز ؟؟
نور: لأ يا احمد والله مش قصدى بس انا قصدى ان الناس كلها بتعمل تجديد فى شكلها
وكده وهيبقى للأحسن طبعا فاكر اخر مرة عملت فيها كان جميل ازاى
أحمد: اه طبعا وانا اقدر انسى بأمارة اما الحلاق اللى حلقلى تانى يوم مات
نور : ههههههههههههههه
أحمد : اه والله انتى فاكرانى بهزر فا مش ناقصين حد يموت تانى كفايه المرة اللى فاتت

ومن ساعتها وانا متعقد من البلو توك
نور : ال ايييييييييييييه ؟ يا اربى اسمه نيو لوك
احمد : مش موضوعنا دلوجتى يا رخمه ... طب انا موافج بس عايز حلاج يكون
كويس بقى ومش من اللى بيموتوا
نور: ولا يهمك يا سيدى كده كده احنا خلاص راجعين بكره اما نرجع اخلى ميدو يوديك للحلاق اللى بيروحلوا
وبعديها ننزل نجيب اللبس كمااان ايه رايك ؟
أحمد : ماااشى يا جمر . بجد يا نور مش عارف اجولك ايييييه يا نور انتى طيبه جوى جوى
نور : لأ يا احمد متقولش كده انت متعرفش انت ايه بالنسبالى
أحمد : طب انا هجوم اغسل ايدى

طبعا نور اضايقت علشان احمد قطع الحوار الرومانسى اللى كان ابتدى بينهم

نور : طيب اوكى اتفضل يا بيه



و استنوني الحلقة الجاية يا حلوين

" احمد انتهز فرصه ان نور طلعت تغير هدومها وراح اعد جنب الوليه وحصل اللي حصل " اكيد

" الوليه طبعا مبتعرفش عربى اصلا " خالص

احمد : يالهوي علي الغزال اللي بيلعب في الرمل

الوليه : ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ؟

احمد : يالهوي علي الحصان اللي قاعد علي الشط

الوليه : ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ؟

احمد : يالهوي عالجمر اللي الميه بلته

الوليه : ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ؟

احمد اتخنق وزهق كل الكلام ده والوليه مش راديه تعبره

احمد عجبه تقل الوليه وحنا عارفينه صعيدهي ومخه تخين لازم يكلمها

احمد : ايه يا عم التقل دا عبرنا ولو بنظره

الوليه خدت بالها ان في صوت بيتكلم بصتله

احمد : يا دين النبي ايه العنين الدامده دي

احمد : بس بس بس بس بس بس انت يا جمر

الوليه : _______________ ؟

احمد سرحان في عيون الوليه ومش عارف يقول ايه اتبلم

يالهوي دا نور جايه في الطريق واحمد لسه مبلم في عيون الوليه

نور : احمد " احمد مش هنا خالص راح في دنيا تانيه " مش معانا

نور : احمد احمد احمد

احمد : ايه مين

نور : ايه يا بني انت سرحان في ايه كده

احمد : لا مافيش

نور : طيب انتا جاي معانا ولا قاعد

احمد : نروح فين

نور : هنروح نفطر ونطلع علي البلاج

احمد : طيب روحوا انتوا انا قاعد هنا شويه

نور : لا يا احمد تعالي معانا

احمد : لا انا عايز اعد هنا شويه

نور : كده يا احمد مش عايز تروح معايا

احمد : خلاص خلاص انا هاجي معاكي جومي كتج الجرف

نور : بتقول حاجه يا احمد

احمد وهو ماشي في سره با بنت الدزمه لازم تيجي دلوقتي انا كنت خلاص هكلم الوليه

نور : احمد انت بتقول حاجه

احمد : لا

نور : طيب انت مش هتطلع تغير هدومك وتلبس الترنج اللي من السعوديه الجامد جدا ده

احمد : اه والله فكرتينني بصي انا هطلع اغير وابقي اجيلك روحي انتي



" احمد وزع نور وطلع غير ومش راحلها راح فيــــــــــــــــــــــــــــــــــــن " فين




قولوا انتوا بقي

احمد ساب نور راحت المطعم وطلع هو يغير لكن خد وقت كتير اوي

لانه مش عارف يلبس الترنج اللي من السعوديه الجديد

محتار يلبس انهه وش اصله وشين زي بعض ما علينا احمد اتخنق راح رامي الترنج

ولبس ترنج غيره ونزل نفض لنور و راح يدور علي الوليه

مش لاقها في نفس الوقت نور قلقت علي احمد راحت تدور عليه واخيرا

نور : كنت فين يا بني

احمد : ماكنتش وهروح فين يعني

نور : بس ايه الشياكه دي هو دا التنرنج اللي جايبه من السعوديه

احمد : لا التاني فوق في الاوده مرضتش البسو الواحد المفروض ميلبسش اللبس الدامد بتاعه من اول الرحله اكده

" احمد مش عايز يعرف نور انه مش عارف يلبسه عشان ما تتضحكش عليه " اه يا كداب

نور : طيب يلا عشان نروح نكمل اكل

احمد : يالهوي انتي هتكلي تاني انتي مش فطرتي

نور : لا انا كلت حاجات بسيطه كده مستنيياك عشان تفطر معايا

احمد : مرسي يا نور ربنا يخليكي

نور : يلا يا احمد

احمد :جرسووووووووووووووووووووووووووووووووووووون انتا ياااااض

نور : بس يا احمد الناس بتبص علينا هو هيجيلنا المنيو بتاعه الاكل دلوئت

احمد : منه مين هي منه دي شغاله معاه

نور : يالهوي المنيو المنيو

احمد : اه منيو مش منه مين منيو دا بقه

نور : يالهوي يا بني ليسته الاكل

احمد : اه ماتقولي كده من الاول لازم تجيبي منه يعني الاول

نور : طيب شوف هتاكل ايه

احمد : طيب انا هاخد ايه دا مافيش فول طعميه بدنجان ايه الاكل دا

نور : هو انت في البلد الفطار هنا زبده مربه جبنه حاجات خفيفه كده

احمد : والحاجات دي بتشبع ولا هنجوع منها

نور : يعني كل لاغيه متشبع دا اوبن بوفيه

احمد : طيب بص يا كابتن هاتلي 5 زبده و10 مربه و 5 جبنه و10 عيش

الكابتن : ليه يا فندم انت عازم حد

احمد : وانت مالك يا سقيل اه عازم نفسي علي الفطار شوف الانسه تاكل ايه

نور : هتلي زبده ومربه وجبنه ورغيف عيش بس

الكابتن : اي خدمه تانيه

احمد : متشكرين يا خفه روح يلا يااض

نور : ايد دا يا احمد عامل الولد بشكل احسن شويه

احمد : يا عني اطلع البس بدله واكلمه عشان اكلمه كويس

نور : هههههههههههههههههههههههه يخربيت عقلك يا احمد مش قصدى

احمد : هو الراجل اتاخر كده ليه انتا يا عم جعانين

نور : يالهوي براحه يا احمد الناس بتضحك عليك

احمد : ليه هو انا بكلمه وانا واقف عي ايدي طب يلا والله مانا واكل

نور : خلاص يا احمد برحتك بس انا جعانه

احمد : يلا نروح ناكل في حته تانيه


و خدها احمد و هيروحو ياكلو فى حته تانيه

احمد وهو ماشي لاقه مين في وشه وهو داخل يفطر

احمد بعد ما حلف على نور انهم يفطروا في مكان تاني

وهما طالعين لاقى الوليه اللي كان عايز يكلمها

وشه احمر وراح لنور قالها

احمد : نور عشان خاطرك انتي بس هنرجع ناكل في المطعم عشان انتي شكلك جعانه

نور : مرسيي يا احمد علي زوقك " طيبه ماتعرفش اللي فيها " خالص

احمد : هو الجارسون اتاخر كده ليه انت ياااااااااااااااااااااض

احمد : فين الوكل

نور : اهه جاي اهه

الكابتن : اتفضلوا الاكل بالهنا والشفا

نور : مرسيي

احمد : يلا ياض من هنا

نور : ايه يا احمد خلي قلبك رقيق من كده

احمد : طيب يا سيتي بقلك ايه يا نور ما تيجي تعدي مكاني

نور : ليه يا احمد

احمد : يعني تعالي بس

نور : طيب تعالي من شوف اخرتها معاك

طيبه اصل الوليه كانت اعده ورا احمد و هوا كان عاوز يبصلها

احمد : سرح في عيون الوليه ونسي الاكل ونور

نور : احمد احمد " احمد مش هنا " انت يا احمد انت رحت فين

احمد : ايوه بتقولي حاجه

نور : يالهوي انت دا كله ومش معايا انت سرحان في ايه

احمد : سرحان عبد البصير

نور : هههههههه خفيف سرحان فيه ايه بجد وبتبص فيا كده ليه

احمد : انا ببص عليكي انتي بتتلككي ولا ايه هبصلك ليه يعنى

نور بتتلكك " راحت نور بصت وراها لاقت الوليه بتتضحك لاحمد واحمد سرحان معاها " هههههههه

تش تش تش نور دلقت الميه فوق هدوم احمد

احمد : ايد دا يا نور ينفع كده الترنج اتبل هخرج ازاى دلوئت

نور : احسن عشان تسرح برحتك بعد كده انا ماشيه

احمد : خدي بس يا مجنونه مالك زعلتى ليه بس

نور سابت احمد وطلعت اودتها وزعلانه احمد طلعلها عشان يصالحها

احمد : نور خلاص بقي انا اسف بجد

نور : اسف علي ايه

احمد : عشان بصيت للوليه

نور : وانا مالي ما تتحرق انتا وهيا " ونور يا عيني هتموت عشان بص للوليه " ومتغاظه

احمد : اتحرق كده طب انا ماشي راجع البلد ومش هتشوفي وشي تاني غير علي الدراسه

نور : احسن روح " فى لحظه زعل جامده وعصبيه " كده

احمد : كده طيب شكرا علي الرحله الجميله دى

نور سمعت اوده احمد بتتفتح وطالع بالشنط ونازل من علي السلم

نور جريت ورا ولاقيته بيكلم في التليفون من الريسبشن بيكلم مين

( نور وهي نازله جري ورا احمد عشان تخليه يعقد معاهم الاسبوع فلاقته حاطط الشنطه بتاعته جانبه وبيتصل بالتليفون
يا تري بيتصل بمين )
احمد : الو
جارته : الووووووووووو مين معايا في التليفون بس ازاي دخلت جوه هههههههههههههه
احمد : مش وقت استظراف امك دلوقتي
جارته : ايه يا واد الخفه دي مين معايا
احمد : انا احمد اللي اتهبب وساكن في الشقه اللي قدامك
جارته : اه حماده ميدو مودي ازيك يا واد يا موودي عامل ايه انت فين ياض وازاي اخبارك
احمد : انا في شرم الشيخ
جارته : مش كنت تقولي يا واد كنا رحنا سوا
احمد : تيجي فين يا وليه دا انتي لو شوفتي النسوان اللي هنا تنتحري
جارته :جاتك ايه يا ميدو عسل بس عسل اسود تلاقيك معاك الجثه اللي كلمتك قبل كده هي لسه عايشه يا واد هي مش ماتت في التليفون
احمد : عيطوا عليكوا بدري يا شيخه بتفولي في وش البت دانتي خارجه من الترب بكفاله يا وليه روحي موتي
(نور سمعت الكلام دا وشها نور من الفرحه )
جارته : انا يا ميدو انا يا واد لو عايزه اكون زي جوليا روبرت هكون
احمد : جوليو ابو ربع جنيه انتي بتكلي الحاجات دي يا وليه
جارته : جاتك ايه يا ميدو يخربيت عقلك سكر انت بتتصل ليه بقي
احمد : بقلك انا نسيت المفتاح تحت الدواسه اللي قدام الشقه خديه خلي معاكي لحد مرجع انا راجع النهارده
جارته : ماشي يا حبيب قلبي ترجع بالسلامه مستنياك
احمد : مستنيه مين يا وليه انتي تخلي معاكي المفتاح بس
جارته : ماشي يا مودي ترجع بالسلامه خلي بالك من
نفسك

( احمد بيحط السماعه وبيلف لاقه نور في وشه )
نور : انتا مسافر خلاص
احمد : اصل اعد لمين انا جاي عشانك وانتي زعلتي ومشيتي
نور : مانتا السبب سرحان في واحده وانا معاك
احمد : خلاص يا سيتي انا اسف
نور : وانا اسفه ماتسفرش خلاص
احمد : خلاص مش مسافر عشان خاطرك انتي
نور : مرسي يا احمد بجد انتا طيب اوي
احمد : انتي اطيب والله
نور : طيب بقي اطلع حط الشنط وتعالي نتمشي
احمد : بس انا جعان اوي
نور : خلاص طلع الشنط وتعالي نفطر
احمد : اوك

احمد وهو طالع يودي الشنط وبيغير باب الاوضه خبط يا تري مين ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

قولوا لي تفتكروا مين؟

احمد ساب نور واقفه في الريسبشن وطلع يحط الشنط و وهو بيغير الباب خبط

احمد : مين اللي بيخبط ؟

الطارق : انا

احمد : ايوه مين يعني ....انت مش بشر كائن يعني ليك اسم

الطارق : ايه الظرف دا ايوه يا عم انا كائن وليا اسم انا محمود

" محمود دا صاحب احمد شافه في المطعم وطلع وراه الاوده عشان يسلم عليه "

" احمد فتح الباب لقى محمود صحبه خده بالحضن وسلامات وبوس "

محمود : ازيك يا ابو حميد يخرب عقلك انت ايه يا واد اللي جابك هنا وجاي مع مين

احمد : اهه تغير شويه بدل ما نروح البلد جيت هنا مع اصحابي

محمود : طيب ياباشا اسيبك انا براحتك عشان تشوف اصحابك والبنت اللي مستناياك تحت

احمد : ماشي يا مان انت شوفتني معاها

" احمد بقى شويه شويه ياخد على جو الجامعه و القاهره و يقول يا مان و كده "

محمود : اه يا معلم شوفتك في المطعم تحت بس تعرف زوجك حلو يا مان عرفت تنجي يا معلم اموره اوى

احمد : انقي ايه يا معلم دي صاحبتي اصلي معرفش حد في الرحله غيرها

محمود : طيب يا مان اسيبك بجي ولو عوزت اي حاجه انا في الخدمه

احمد : ماشي يا مان و الف شكر

" احمد ساب محمود ونزل يفطر بقي اخيرا هيفطر مع نور "

احمد : اخيرا يا نور هنفطر

نور : اخيرا انا ميته من الجوع

احمد : لو سمحت الفطار بتاعنا

الجرسون : حاضر يا فندم

احمد : بس بسرعه والنبي عشان ميتين من الجوع

نور : اه بسرعه خالص عشان ممكن ناكل في بعض دلوقتي

احمد : بسرعه يا عم احسن تيجي تاكل فيا ههههههههههههههه

الجرسون : حاضر يا فندم

" الجرسون جاب الاكل كله الحمد لله و كلو ونور خدت احمد و اتمشوا علي البحر "

نور : انت هتعمل النهارده ايه يا احمد

احمد : مش عارف والله يا نور انا عندي فكره احنا نتمشي شويه بعدين انا هطلع انام عشان تعبان من السفر

نور : بس انا كنت عاوزه اقعد معاك شويه

احمد : باليل بقى يا نور انا تعبان دلوئت

نور : عندك حق والله اوك وبليل ننزل نخرج ونشوف البلد براحتنا

احمد : اوك يا نور

نور : البحر هنا حلو اوي بكره اكيد ننزله سوا

احمد : باذن الله

نور : يلا نرجع بقي

احمد : يلا

" احمد ونور طلعوا اودهم وهنعرف عملوا ايه باليل